Faruk ŞÜYÜN
Cumartesi sohbetimizin konusu yoğurt idi. Bugün, sütün bir başka uyanış halini konuşacağız: Peynir… Peynirsiz bir Ramazan sofrası düşünebilir miyiz? Ekmeğimize katık edeceğimiz bir dilim peynir hem sağlıklı hem de besleyici. Kalsiyum, fosfor, protein, mineraller bakımından zengin; A, B ve E vitaminlerini de içeriyor.
Batı’da peynir, yemek sonrası hazmettirici olarak da tüketiliyor. Dünyadaki peynirlerin sayısının dört bine yakın olduğu belirtiliyor. Ülkemizin coğrafyası peynir üretimine elverişli. 250’den fazla peynir çeşidimiz var. Aralarında coğrafi işaretlemenin de olduğu gerekli satış koşullarının oluşturulamaması bu zenginliğin büyük şehirlere ve daha önemlisi, yurtdışına yeterince tanıtılmasını engelliyor. Peynirin ilk Avrasya’da üretildiği tahmin ediliyor. Rivayete göre o zamanlarda yiyecekler, hayvanların kurutulmuş derisinden veya işkembesinden yapılan tulumlarda muhafaza edilirmiş. Burada saklanan süt, işkembedeki mikroorganizmalar sayesinde pıhtılaşmış ve peynire dönüşmüş. Memlûk Türkçesi’ndeki benir, penir, beynir (sütü uyutmak anlamına) olarak kullanılan sözcük, Farsçadan Türkçeye peynir olarak geçmiş.
Peynir, bıçakla kesildikten sonra çatalla ağza atılırsa, metalin dilimizle teması tadını değiştiriyor. Bu nedenle idealin, ekmekle birlikte tutarak almak olduğu söyleniyor…
