<!–
–>
Osmanlı Devleti Birinci Dünya Savaşı sırasında çok sayıda cephede çarpıştı.
İngilizlerin hedefinde ise petrol bölgeleri olan Basra ve Bağdat vardı.
İngiliz ordusu, Bağdat’ı ele geçirmek için yola çıktı.
Osmanlı birlikleri; Çanakkale, Sarıkamış ve Filistin cephelerine kaydırıldığı için Irak’ta az sayıda asker vardı.
İngiliz ordusu, Bağdat’a giden yoldaki en önemli noktaya, Kut’ül Amare’ye kadar ilerledi.
İngiliz ordusu geri çekilmeye başladı
İngiliz ordusu, Bağdat’a 30 kilometre uzaklıktaki Selman-ı Pak bölgesinde taarruza başladı. Başında Üstün Hizmet ve BAHT Nişanları sahibi General Townshend vardı. Ancak İngilizler Türk ordusunu geçemedi, çok sayıda kayıp verdi.
Hacı Bayram Veli Üniversitesi Tarih Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Gülsüm Polat, ”Selman-ı Pak’taki Türk zaferi önemli. Türklerin bu ileri harekatı karşısında İngilizlerin bir miktar geri çekildiğini görüyoruz. Kut’a geri çekiliş bundan sonra başlıyor.” dedi.
Abluka altına alınan İngilizlerin umudu tükendi
Türk ordusunun başında ise Harbiye Nazırı Enver Paşa’nın amcası Halil Paşa vardı. Kut şehrini kuşatma altına aldı, İngiliz birlikleri artık ablukadaydı. Açlık ve hastalık İngiliz ordusunu esir aldı.
General Townshend’in umudu tükendi. 29 Nisan 1916’da 13’ü general, 481’i subay, 13 bin 300’den fazla İngiliz askeriyle teslim oldu.
İngiliz General Charles Townshend’ın İstanbul’daki esaret görüntüleri İngiliz kamuoyunu sarstı.
“İngilizlerin tarihinde çok ciddi depresyondur”
İngiliz yönetiminin sıkışan kuvvetlerine yardım ulaştırmak için girişimlerde bulunduğu söyleyen Polat, şu ifadeleri kullandı:
“Nehir yoluyla, en nihayetinde havadan. havadan yardım, iaşe atılması gibi yöntemler izlense de özetle Türk topçunun atışıyla karşılık görüyor. Bu derece yüksek komutanın, İngilizlerin savaş tarihinde modern savaş tarihinde sık rastladığımız bir durum değil. Bu anlamda İngilizlerin çok yakın tarihi hafızasında çok ciddi depresyondur.”
İngiliz ordusu, en ağır mağlubiyetlerinden biri aldı. Türk ordusu bir kez daha tarihe adını yazdırdı.
10 binden fazla şehidin verildiği Kut’ül Amare Zaferi, Çanakkale’nin ardından Birinci Dünya Savaşı’nın “en büyük zaferi” olarak kayda geçti.
Bu zafer, Halil Paşa’nın talebiyle her yıl “Kut Bayramı” olarak kutlanıyor.
