Anıları da, acıları da hala taze…
55 yaşındaki Ünal Tuygun 1992 Erzincan Depremini yaşayanlardan biri ve 6,8 büyüklüğündeki depremde en sevdiklerini kaybetti.
Deprem akşamı, o tarihte gazetecilik yapan Tuygun’un aklından hiç çıkmıyor.
Tuygun o anları, “Kapıdan kendim dışarıya çıktım, üzerime dolap düştü. Elektrikler yok, müthiş bir toz var. Yolun karşısında bir kıraathane vardı, ajansının karşısında binanın çöktüğünü gördüm, bağırtılarını hatırlıyorum şu anda. Bir sürü genç kaldı orada. O gece mesela insanların şuursuzluğunu hiç unutmuyorum, panik halinde sağa sola koşuşturmasını unutmuyorum” sözleriyle anlattı.
Dostları da deprem ayırdı
Ünal Tuygun için geçmiş, acı hatıralarla dolu. Deprem en sevdiklerinin yanı sıra birçok arkadaşını da koparmış hayattan.
Tuygun, “İlginçtir o gün bir veteriner arkadaşım vardı, onun orada oturdum, ondan sonra iftara yakın bir kasap vardı ondan et aldım, ikisi de rahmetli oldu” dedi.
“Alman çift, çadırlarını bana hediye etti”
Yürekleri ısıtan ilginç hikayeler de var Tuygun’un hafızasında. Bölgeye turist olarak giden Alman çiftin deprem sonrasında yaptıkları Tuygun’u duygulandırıyor:
“Gittik arkada bir karavan, kadın açtı, bir çadır. Böyle bordo renginde bir çadır. Polis diyor ki, bak seni görmüş, çadırını beğenmemiş. /// Bunu sana hediye etmek istiyorlar ve hediye etti yani.”
Haber: Mustafa Birdir
Kamera: Cahit Yıldırım
