Isparta’nın Gönen ilçesinde yaşayan Selver Karakale asırlık bir çınar.
Konya’nın Akşehir ilçesindeki bir yaylada doğan Karakale, Yörük kültürüyle büyümüş ve daha çocukken oturmuş kilim tezgahına:
“8 yaşında başladım. Bir ara annemle itiştiğimi fark etmiş babam. ‘Öyle yapacağına gel kızım şuraya otur, şurayı doku, şurayı tarif ediversen onun ağzı durur’ dedi.”
Karakale, kilim sanatını o günlerde annesinden öğrenmeye başladığını anlattı:
“Bir gün oturttu beni kıyısına. ‘Hadi bakalım, baban sana arka çıktı doku bakalım burayı’ dedi. İşte tarif ediyor arada. Bir de çivi verdi elime çadırın çivisinden, ‘Şuraya sokacaksın çiviyi. Şunun uçluğunun şuraya sokacaksın. Kaç atmış 3’e, onun üstü kaça 5, onun üstü kaç tinlemiş. Bunları öğren bundan sonrasını kendin öğrenirsin’ dedi.”
Yaşayan İnsan Hazinesi olması için başvuru yapıldı
Annesinin dediği gibi de oldu. O gün oturduğu kilim tezgahından bir daha kalkmadı.
Selver Nine sabah erkenden geçiyor tezgahının başına. Radyoda çalan türkülere eşlik ederek hatıralarını canlandırıyor.
Yetkililer, Selver Karakale’nin Yaşayan İnsan Hazinesi olarak ilan edilmesi için UNESCO’ya başvurdu.
